Śmierć Ottona III w 1002 roku była ważnym wydarzeniem, które znacząco wpłynęło na sytuację polityczną w Europie Środkowej. Cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego zmarł nagle w wieku 21 lat podczas wyprawy do Italii. Jego przedwczesna śmierć przerwała ambitne plany odnowy Cesarstwa Rzymskiego i utworzenia uniwersalistycznego imperium chrześcijańskiego, które miało obejmować Polskę, Węgry i Cesarstwo pod wspólnym przywództwem.

Dla Polski śmierć Ottona III była szczególnie istotna, ponieważ zakończyła okres przyjaznych relacji między cesarstwem a Bolesławem Chrobrym. Następca Ottona III, Henryk II, zmienił kurs polityki wobec Polski, co doprowadziło do konfliktów zbrojnych w latach 1002–1018. Śmierć cesarza oznaczała również osłabienie idei wspólnoty chrześcijańskiej Europy pod jedną koroną. Otton III pozostaje w historii postacią wybitną, mimo krótkiego panowania, a jego wizja wpłynęła na rozwój relacji między państwami Europy Środkowo-Wschodniej.