Wyprawa na Kijów w 1018 roku była jedną z najważniejszych kampanii militarnych Bolesława Chrobrego, mającą na celu wsparcie jego zięcia, Świętopełka Przeklętego, w odzyskaniu tronu Rusi Kijowskiej. Bolesław, wykorzystując korzystne warunki po pokoju w Budziszynie, zebrał silną armię, w której skład wchodzili także posiłki węgierskie i piechota niemiecka. W decydującej bitwie nad Bugiem, pod Wołyniem, wojska Bolesława rozbiły siły księcia Jarosława Mądrego.

Po zwycięstwie Bolesław triumfalnie wkroczył do Kijowa, gdzie na krótko przejął władzę i ustanowił Świętopełka w roli władcy. Wyprawa była nie tylko sukcesem militarnym, ale także okazją do zdobycia ogromnych łupów i potwierdzenia pozycji Polski jako liczącej się siły w Europie Środkowo-Wschodniej. Powrót Bolesława do kraju wkrótce zakończył okres jego wpływów na Rusi, gdyż Jarosław odzyskał władzę po kilku miesiącach.

Wyprawa kijowska stała się symbolem ambicji Bolesława Chrobrego i jego zdolności do prowadzenia kampanii wojskowych na dużą skalę. Było to jedno z najbardziej spektakularnych przedsięwzięć wczesnopiastowskiej Polski.