Sojusz z Czechami zawarty w 965 roku był kluczowym wydarzeniem w polityce Mieszka I, które odegrało ważną rolę w procesie konsolidacji państwa polskiego. Jego głównym elementem było małżeństwo Mieszka z czeską księżniczką Dobrawą z dynastii Przemyślidów. Dobrawa, gorliwa chrześcijanka, miała istotny wpływ na decyzję Mieszka o przyjęciu chrztu rok później, co zapoczątkowało chrystianizację Polski.

Sojusz ten miał nie tylko wymiar religijny, ale przede wszystkim polityczny – pozwolił Polsce wzmocnić swoją pozycję wobec wrogich plemion pogańskich oraz ograniczyć presję ze strony potężnych sąsiadów, takich jak Cesarstwo Świętego Rzymskiego. Dzięki wsparciu Czechów Mieszko zyskał cenne zaplecze militarne i dyplomatyczne. Relacje z Czechami umożliwiły także rozwój kultury i religii chrześcijańskiej w Polsce. Sojusz z 965 roku stał się fundamentem, na którym Mieszko I budował niezależne i zintegrowane państwo Piastów.